Sevilla, midden 17e eeuw. De barbier Figaro, die er een druk bestaan als huwelijksmakelaar op nahoudt, verzint op verzoek van graaf Almaviva list op list om de verliefde graaf in contact te brengen met de jonge mooie Rosina. Maar Rosina’s voogd, de oude dokter Bartolo, schermt haar af van de buitenwereld omdat hij het rijke meisje voor zichzelf wil. Hij is vooral geïnteresseerd in de bruidsschat. Als de dokter uiteindelijk, na veel vermompartijen van de graaf, de notaris laat halen om zelf met Rosina te trouwen, krijgt het verhaal een onverwachte wending…
Naar het gelijknamige toneelstuk van Beaumarchais. De barbier van Sevilla wordt beschouwd als de beste komische opera ooit en loopt over van typisch Rossiniaanse ingrediënten zoals crescendo’s, vaart en verwarring. En natuurlijk een virtuoze hoofdrol voor de mezzosopraan, een stemtype waar Rossini (1792-1868) gek op was. De barbier van Sevilla gaat wat verhaal betreft vooraf aan Mozarts Le nozze di Figaro.

Benieuwd hoe het klinkt? Luister hier!

Bron: Klassiek In Zicht, Aldo Druyf